وقتی تنها باشی همه چیز فرق میکنه 

همه چیز همون قبلیست، ولی فرق داره 

تنها که هستی، سکوت توی ذهنت تو رو به جنون میرسونه 

جنون نرمی که لایه ایه هات و پر میکنی 

گاها به خشونت میرسه و بعد آروم میشه 

دیوار ها آوار اند 

صدای نفس هات و میشنوی و میمیری 

حالا که تنها نیستی تازه میفهمی 

دیوار ها صاف و راحت سر جاشون ایستاده اند ، کار ی به کار تو ندارند، از کنار هم رد میشید 

ساده و آروم 

کلمات توی ذهنت فروکش میکنن 

تنها که نیستی همه چیز فرق داره 

ثانیه ها کند میشن توی بو کردن نون های قندی 

صحنه ها آروم و کش دار میشن تا لذتشون راحت ببری 

آدمها ال و جی و بی و کیو و تی و اس نیستند 

آدما یا تنهان، یا نیستن